Orientuj się !

Ostatnie tygodnie to okres szoku jaki przeżywam na kolejnych psich imprezach. Nie wiem co będzie dalej, ale poprzeczka została zawieszona wysoko! Lendog był, zakwasy jeszcze dobrze mi nie odpuściły, a już pociskaliśmy po S8 wprost do Łodzi na Dog Orient. O tym dogrekkingu słyszałam co nie co, ktoś coś wspomniał, jakieś ploty krążyły że trochę inaczej, że jakieś zadania… Impreza trochę daleko, nie Dolny Śląsk, ale oc tam – jedziemy!

Pierwszy plus dla nas – rejestracja zaraz kiedy to było możliwe. Połowa ceny, koszulka w pakiecie – jest git. Mały niegit taki, że z regulaminu i rozmowy z kimś po drugiej stronie fejsowego łącza wyszło, że ja i P to niby para, ale para z 2 psami co już jest nieregulaminowe, rodziną jak na razie nie jesteśmy, więc co począć, jak żyć?

Pakieciki dla każdego z osobna, po to mamy 2 psy, żeby każdy mógł mieć swojego na starcie 😀 Gdzie ten niegit konkretnie? Ano tu, że na podium stanęły i „pary” i rodziny” z 2-futrzastym stadem. Ja też tak chciałam, tak stadnie i w ogóle słodziasto razem, a tu kicha. Ale ale, pozytywne myślenie w słoneczny dzień – po raz pierwszy w liczbie sztuk 2 zaistniała drużyna „pufoświat” 😀 Debiut! A na drugi raz będę mądrzejsza i tak się zapiszę żeby było słodko, uroczo i tęczowo w ramach par <3

Już na dzień dobry ukazała się nam podstawowa różnica między Dog Orient’em, a całą resztą dogtrekkingów, na których byliśmy do tej pory. Mapka, 21 punktów, karta do „zaliczania” rzeczonych punktów i informacja – zaliczacie te punkty w dowolnej kolejności i ilości, byleby wrócić do 17. Czyli ograniczenie jest w postaci czasu 6 godzin i naszych sił oraz szybkości dreptania. Jak miało się okazać na trasie ograniczeniem była również nasza spostrzegawczość w konfrontacji ukrytymi przez organizatorów punktami i czasem potrzebnym na znalezienie rzeczonego punktu.

Jeden z mocno ukrytych punktów kontrolnych – w jakiś krzaczorach. Nikt nie mówił że będzie łatwo 🙂

Mapka zawodów. Jedno jest pewne – jeśli ktoś miał chrapkę na podium musiał strategiocznie rozpracować kolejność „zaliczania” punktów . My odpuściliśmy całą górę mapy. Jak to się mówi, mierz siły na zamiary 🙂

Nie tylko ogólna konwencja zawodów rożni się od innych tego typu imprez. Punkty kontrolne specjalne. Takie gdzie trzeba COŚ zrobić i za to dostać punkty. My z czystej ciekawości stwierdziliśmy, że co jak co, ale to musimy zaliczyć. I tak:

• Rzucaliśmy lotkami do tarczy – P. lepiej, a ja wiadomo, nie trafiam czasem papierkiem do kosza na śmieci w kuchni
• Balansowaliśmy na czymś w stylu huśtawko-równoważni – tu przydało się narciarskie doświadczenie 😀
• Uruchamialiśmy mózgownicę przy okazji logicznych układanek. Tu najbardziej się zmęczyłam! Ale zawzięłam się ułożyłam 😀

Owocem tego była minimalna ilość punktów za zadania specjalne potrzebne do uzyskania nagrody. Więc ja się męczyłam, a suki zgarnęły zestaw smaczków od Alpha Spirit. Trochę nie fair, ale niech im będzie, dzielnie mi towarzyszyły 😉

Jest balans, jest impreza 🙂

To w prawdzie nie był punkt specjalny, a właśnie tu zamarudzilismy najdłużej, przeszukując połać lasu w poszukiwaniu czegoś zawieszonego na drzewie. Tak – takie było zadanie punktowe i zarazem hasło. OPONA. Wszyscy szukali opony, ja prawie pod nią usiadłam. Jep…

Całość zmagań zakończyliśmy godnie 🙂 zjadając przydziałową porcję pierogów i zgarniając jeszcze jeden set nagród od Alphy za zaspamowanie im Instagrama największą ilością fot, tfu! Za najlepszą fotkę na insta zahasztagowaną w jakiś magiczny i skomplikowany sposób. Po tym wszystkim doszliśmy do wniosku, że to jest nasza nadzieja na podium – mam nadal robić te całe zdjęcia, z ta różnicą, że przed wyjściem na trasę trzeba sprawdzić gdzie i do kogo toto wrzucać żeby coś zgarnąć 😛

Podsumowanie Dog Orientu może być tylko jedno – bardzo nam się podobało, liczę na powtórkę za rok!

Ale co to byłby za wyjazd do Łodzi bez miasta Łodzi? Skoro już się taki kawałek przykulaliśmy, skoro wiedzieliśmy, że nocowanie nas nie ominie – padliśmy plackiem po przyjściu do pokoju 🙂 To musiałam P. pokazać chociaż Piotrkowską, szczególnie że okazało się, że to ze mnie taka globtroterka i Łódź już zaliczyłam i to z psem, a P. ani sam ani z psem! No to teraz ma na koncie Piotrkowska ze mną i psami w ilości sztuk 2 🙂

Są pomniki i są foty. Ten pomnik dodatkowo wydaje przyjemne dla ucha dźwięki. Podejrzewam, że gdyby zaczął wydobywać z siebie mocne techno sukitak grzecznie i spokojnie by nie wystały 😛

Fajnie, że coraz więcej knajpek wystawia michy. Szczególnie przy takiej pogodzie na jaką trafiliśmy. Ale takie poidło to czad 😀

Pufa odnalazała nić porozumienia z Usztkiem.

Kawka i ciacho w niezmiennie psiolubnym OFFie i kawiarni podróżniczek.

Najlepsze miejsce dla Pufy – w pozycji dystyngowanej przy stole. Szkoda, że nie przy zastawinym stole.

Tak w razie czego nasz poprzedni podbój Łodzi, tylko we dwie ja i Pufiok o tu tu. Kto jeszcze był na Oriencie? Z kim widzimy się na kolejnych dogtrekkingach?

Co tu w Łodzi zjeść i nie tylko

Co tu w Łodzi robić